XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

MARIPA TA KATALIN.

- Berandutxu etegoazan nago, Katalin.

- Ez, Maripa: txiliñak badiardue, ta isilduarte ezta Elizkizuna asiko.

- Gure Txanton lango gizonik! Ordurik ezin izenta lekio.

Esan neutsan orduan etorri balitz, onezkero Elizan gengozan.

Nire agindu guztiai baietz erantzuten dautse aoz, egimenez ezetz.

Katalin: ire senargei dontsu ori nire senarra baiño esangiñagoa izan dailla.

- Perrandes, errian edozer esanarren, iaseko mutilla da.

- Zer diñon, Katalin? Iasekoa ori? Ta ganera mutilla? Iasa zer dan bere eztaki orrek; mutilla dana badantzugu.

Batek badaki ezkonduta dagoan ala ez!! Urruneko arraiñagaz kontuan ibilli, Katalin.

- Ik beti orrelangoxe detua ta ekiña.

- Gaztetasuna zoroa da: gero egunen baten alperrik negar egiteak eztau balio izango.

Txantongaitik nik edozer esan daroat; baiña erbesteko gizon guztiakaz bat egin al balitz bere, naiago izango neuke ene senarra.

- Erbestean ezin egon leike gizon onik?.